Karolina jedzie do Paryża. We właścicielce sklepu z kapeluszami rozpoznaje matkę. Mała Susanne to jej przyrodnia siostra. Podczas dramatycznej sceny rodzinnej do sklepu wpadają dwaj ścigani przez Prusaków żołnierze francuscy. Kobiety udzielają im schronienia. Jednym z nich jest Polak, Edward Borski. Hrabina z córkami wraca do pałacu Lechickich. Odwiedza je Edward. Zostaje kochankiem Karoliny. Hrabina wyrzuca go z domu, ale Karolina odchodzi z nim. Przez 20 lat znosi pijaństwo i zdrady Edwarda. Gdy go zsyłają na Sybir, jedzie za nim, choć nie jest jego żoną. W pałacu stara hrabina więzi przy sobie Susanne. Matka Jana uważa ją za wnuczkę, ale hrabina nie pozwala im na kontakt. Edward żyje z Dunią, pije i upokarza Karolinę, którą kocha inny zesłaniec, dr Piotr. Karolina umiera przy urodzeniu córeczki Edwarda.